Marie en haar ex-man Huub zijn al bijna een jaar uit elkaar. “Veel mensen dachten dat het initiatief bij Huub vandaan kwam, maar dat klopt niet. Huub ‘zeurde’ dan misschien wel veel over mij bij zijn vrienden, maar puntje bij paaltje wilde hij helemaal niet scheiden. Ik was degene die het zat was en de knoop doorhakte. Tegen onze kinderen hebben we altijd verteld dat het een gezamenlijke beslissing was, maar zij hebben nog steeds het gevoel dat Huub ons heeft verlaten. Ik vind het een hele moeilijke situatie.” Ze willen sinds de scheiding niet meer naar papa.

Huub en Marie werden vlak na hun studie verliefd op elkaar. “Toen ging het allemaal vrij snel. Na een jaar waren we getrouwd en negen maanden later had ik onze eerste zoon Kees in mijn armen. Het was een hele gelukkige tijd”, vertelt Marie. “De jaren vlogen voorbij. Na Kees kregen we een dochter, Hannah. En na Hannah kwam zoontje Jaap. Helaas is Jaap een paar weken na de geboorte overleden. Dit is het moment waarop onze gelukkige jaren plotseling tot een einde kwamen.”

Blijven communiceren 

Na het overlijden van Jaap kunnen Marie en Huub niet meer goed met elkaar praten. “Zo gaat het natuurlijk vaker na het overlijden van een kind. Onze therapeut waarschuwde ons er al voor: blijf met elkaar communiceren. Dat is ons niet gelukt. Huub slikte al zijn tranen weg en ik wilde juist graag over Jaap blijven praten. Uiteindelijk vond ik mijn steun bij Maarten, een gescheiden vader van school.”

Scheiden

Marie en Maarten hebben jarenlang een affaire, waar niemand iets van weet. “Pas op het moment dat Maarten onze relatie verbrak, begon ik in te zien dat het niet langer ging met Huub. Vorig jaar heb ik hem verteld dat ik niet meer verder wilde met hem.” In de eerste instantie kon Huub het niet geloven, maar na een paar weken landt het nieuws. “We hebben toen samen tegen de kinderen verteld dat papa en mama gaan scheiden.” Direct na het gesprek pakt Huub zijn koffers en vertrekt naar een hotel. “Ik bleef alleen met de kinderen achter.”

Diep dal

Kees en Hannah schrikken erg van het nieuws en hadden het niet zien aankomen. “Natuurlijk merkten zij wel dat Huub en ik weinig meer met elkaar deelden, maar ergens dachten ze dat dit normaal was. We hebben naar de kinderen gecommuniceerd dat het voor ons allebei zo beter voelde, terwijl dit voor Huub eigenlijk niet het geval was. Voor mij viel er na het delen van het nieuws een last van mijn schouders. Ik had het gevoel aan het begin van mijn nieuwe leven te staan. Huub raakte in een diep dal, trok zich terug in zijn nieuwe appartement en had moeite met het op orde houden van zijn leven.”

Kinderen willen niet meer naar papa

In het begin zijn de kinderen een aantal keer bij Huub geweest, maar al snel geven ze aan liever alleen bij Marie te willen wonen. “Ze voelden zich niet op hun gemak in Huub zijn mannenhuis. Het is er een zooi en Huub zat duidelijk niet lekker in zijn vel.” Marie weet dat dit komt door de scheiding en daar voelt ze zich schuldig over. “Daarnaast hebben de kinderen het idee dat de scheiding Huub zijn idee was. Ik heb meerdere keren gezegd dat dit niet zo is en vastgehouden aan het verhaal dat het een gezamenlijke beslissing was. Dit willen ze alleen niet geloven.”

Schuldgevoel

Marie vindt het moeilijk om te zien dat Huub niet alleen zijn huwelijk kwijt is, maar ook zijn kinderen aan het verliezen is. “Laatst heb ik hem gebeld om te vragen of ik hem kon helpen met opruimen. Hij had daar geen behoefte aan. Ook heb ik gevraagd of hij in de vakantie een weekend weg wil met zijn vieren, maar ook dat ziet hij niet zitten. Ik voel me onwijs schuldig over de situatie. Daarnaast voel ik me er verantwoordelijk voor dat onze kinderen hun vader niet meer willen zien. Ik overweeg zelfs om te vertellen dat Huub helemaal niet wilde scheiden, maar dat is natuurlijk niet de afspraak die we vooraf met elkaar gemaakt hebben. Ik weet niet goed wat ik verder nog kan doen.”

Foto door Elina Fairytale via Pexels