Laten we eerlijk zijn: moeder zijn is prachtig, maar het is soms ook heftig en zwaar. Zelf ben ik inmiddels oma en kijk heel fijn terug op de tijd dat mijn meisjes nog klein waren. Maar de slapeloze nachten, de peuterdrama’s en de constante druk om ‘alles onder controle’ te hebben, ook mij was het soms gewoon even te veel. Maar mag je daar eigenlijk wel over klagen? Of wordt van moeders verwacht dat ze alles met een glimlach dragen? Dit geldt natuurlijk ook voor vaders, maar op Mama in Control richten we ons toch iets meer op moeders .

De onzichtbare last van het moederschap

Moeders krijgen vaak te horen hoe dankbaar ze moeten zijn. ‘Ze worden zo snel groot’, ‘Geniet ervan, voor je het weet zijn ze het huis uit’—het zijn goedbedoelde opmerkingen, maar ze kunnen ervoor zorgen dat je je schuldig voelt als je het even zwaar hebt. De waarheid is dat het moederschap een emotionele rollercoaster is. Je kunt dol zijn op je kinderen én tegelijkertijd verlangen naar een moment voor jezelf.

De waarde van klagen

Klagen heeft een functie. Het helpt om frustraties te uiten en stress te verminderen. Door hardop te benoemen wat moeilijk is, geef je jezelf de kans om emoties te verwerken en eventuele problemen onder ogen te zien. Dit betekent niet dat je in negativiteit moet blijven hangen, maar een eerlijke uiting van je gevoelens kan juist ruimte scheppen voor oplossingen en groei.

Klagen is geen falen

Er bestaat een hardnekkig idee dat een ‘goede moeder’ altijd vrolijk en geduldig is. Maar de realiteit is anders. Moederschap is intens, en af en toe klagen betekent niet dat je ondankbaar bent of niet van je kinderen houdt. Het betekent simpelweg dat je mens bent.

Bovendien: emoties opkroppen is ongezond. Door eerlijk te zijn over je gevoelens geef je jezelf de ruimte om even stoom af te blazen en daarna weer verder te gaan. Het maakt je geen slechtere moeder, maar juist een authentieke.

De kracht van (h)erkenning

Je uitspreken over de uitdagingen van het moederschap kan enorm opluchten. Praten met andere moeders, een vriendin of zelfs een professional helpt je te relativeren en te voelen dat je niet alleen bent. Want laten we eerlijk zijn: elke moeder heeft wel eens het gevoel dat ze tekortschiet. Het helpt om te weten dat anderen hetzelfde ervaren.

Klagen met een knipoog

Natuurlijk is het belangrijk om niet in negativiteit te blijven hangen. Af en toe een klaagmomentje is prima, zolang je ook blijft kijken naar wat wél goed gaat. Een vleugje humor kan daarbij wonderen doen—een beetje zelfspot maakt alles nét wat luchtiger.

Hoe zet je klagen om in iets positiefs?

Als jij (of je omgeving) merkt dat het klagen je energie kost in plaats van oplucht, kun je proberen om het om te buigen naar iets positiefs:

  • Zoek naar oplossingen – In plaats van te blijven hangen in frustratie, probeer te kijken naar wat je kunt veranderen.
  • Maak tijd voor jezelf – Vaak klagen moeders omdat ze overbelast zijn. Plan bewust momenten in voor ontspanning.
  • Schrijf het op – Soms helpt het om je gedachten van je af te schrijven in een dagboek of notitieboekje.
  • Doe iets wat je blij maakt – Een korte wandeling, een kop thee in stilte, een hobby oppakken—kleine dingen kunnen je helpen je beter te voelen.
  • Praat met iemand die je begrijpt – Deel je gevoelens met bijvoorbeeld een vriendin die luistert zonder te oordelen.

Moeder zijn is prachtig, maar ook pittig

Dus ja, je mag klagen. Moeder zijn is een van de mooiste, maar ook zwaarste dingen die je kunt doen. Erken je gevoelens, praat erover en gun jezelf de ruimte om niet perfect te hoeven zijn. Want een gelukkige moeder? Die heeft soms gewoon even een klaagmomentje nodig.

Wat vind jij? Mag een moeder klagen, of moeten we vooral ‘gewoon doorgaan’? Deel je mening in de reacties! Vinden we leuk. En klagen mag ook :-).

Foto door Photo By via Pexels