“Fay is zeven en zit in groep drie. Ze heeft onwijs veel vriendjes en vriendinnetjes, waar ze ook thuis vaak mee speelt. Ik heb dus behoorlijk goed zicht op met wie ze veel omgaat en wat haar goede vrienden zijn”, vertelt Mia. “Julie is absoluut het beste vriendinnetje van Fay en ze spelen minstens twee keer per week samen na school. De ouders van Julie zijn vorig jaar gescheiden en haar moeder heeft het niet breed. We hebben Julie hier toen echt een beetje opgevangen. Thuis was er veel ruzie, stress en verdriet. Het was voor ons dan ook niet meer dan logisch om Julie regelmatig lekker mee te nemen. Zo gingen we afgelopen zomer naar de dierentuin, namen we haar een weekend mee naar een groot vakantiepark en gingen we meerdere keren naar de bioscoop. Alles op onze kosten uiteraard. Vorige week gebeurde er iets vervelends, mijn dochter mag niet op het partijtje van Julie komen.”

Geen uitnodiging voor verjaardag

Ondanks de hechte band tussen Fay en Julie, ontving Fay vorige week geen uitnodiging voor de verjaardag van Julie en mag ze dus niet op het partijtje van haar beste vriendin komen. “Een andere moeder uit de klas vroeg of wij het leuk zouden vinden om samen een cadeau voor Julie te kopen. Ik gaf aan dat wij nog helemaal geen uitnodiging hadden ontvangen. In eerste instantie dacht ik dat Fay haar uitnodiging misschien kwijt was of dat de moeder van Julie was vergeten mij aan de groepsapp voor het feestje toe te voegen. Maar toen ik na een paar dagen nog steeds niks had gehoord, begon mij te dagen dat er iets mis was.”

Geen foutje, maar bewust niet uitgenodigd 

Als Julie die woensdag bij Fay komt spelen, besluit Mia naar het feestje te vragen. “Ik hoorde dat je volgende week je partijtje viert Julie. Wat leuk! Wat zijn jullie plannen?”, vroeg ik haar. Julie schrikt duidelijk van de vraag en mompelt met een rood hoofd dat ze een speurtocht in het bos gaan doen. “Het was wel duidelijk dat het geen foutje was dat Fay nog geen uitnodiging heeft gekregen. Dit maakte mij zo boos; we doen zo veel voor Julie. Hier verwachten wij helemaal niks voor terug, maar een uitnodiging op haar partijtje zou toch wel heel leuk zijn geweest. Vooral omdat Fay haar echt als haar beste vriendin ziet.”

Bijna huilen

Normaal gesproken bemoeit Mia zich niet met de uitnodigingen van partijtjes. “Kinderen moeten ook leren om met teleurstelling om te gaan. De ene keer ben je er wel bij, de andere keer niet. That’s life. Maar dit vond ik zó lullig, dat ik bij het thuisbrengen van Julie wel met haar moeder ben gaan praten.” De moeder van Julie vindt het duidelijk heel moeilijk om over het feestje te praten. “Ze moest bijna huilen toen ik erover begon. Toen ik haar vroeg waarom Fay niet welkom is, gaf ze aan dat Julie liever andere kinderen uit wilde nodigen. De moeder van Julie had nog wel geopperd om Fay ook uit te nodigen, maar volgens haar wilde Julie dat echt niet.”

Hoe ver ga je als moeder?

Mia voelt zich na het gesprek nog slechter dan ervoor. “Hoe leg je uit aan een kind dat ze niet welkom is op het feestje van haar beste vriendin? Ik vind dat een heel moeilijk gesprek. Wat ook lastig is, is dat Fay alle speelafspraakjes met Julie gewoon wil laten staan. Als je het mij zou vragen, is dat even klaar nu. In ieder geval tot de moeder van Julie haar dochter haar excuses laat aanbieden. Maar ook hierbij weer; hoe ver ga je als moeder? Ik weet niet goed wat ik met de situatie aanmoet en ben heel benieuwd hoe andere ouders dit doen.”

Lees ook: Guusje haar man en kinderen vergaten moederdag: “Ik twijfel hierdoor aan mijn huwelijk”

Foto door Rudy Shainer via Pexels